Новы свет 🌞


Channel's geo and language: Ukraine, Ukrainian
Category: Art


Інфа: https://t.me/masvet_by/7
Мы суполка людзей, што ствараюць будучыню мастацтва роднай зямлі.
Мы пісьменнікі, паэты, перакладнікі, мастакі, музыкі, спевакі, рамеснікі. І мы любім беларускае мастацтва!❤
Падтрымка & публікацыя: @masvet_by_bot

Related channels

Channel's geo and language
Ukraine, Ukrainian
Category
Art
Statistics
Posts filter


#верш
#Настасся_Хадзько


Гэта каханне...
Водар паветра...
Начное блуканне...
Палова метра...
Два сілуэта...
Зноўку балкон...
Ціха:"Раберта"...
Стары дамафон...
Гэта каханне...
Кветак жыццё...
Гадзіна чакання...
Вясны хараство...


#Ася_Фенікс
#верш

"Небасхіл"

Нездарма да нябёсаў імчуся,
Мне патрэбны паветра глыток.
За яго я на смерць разаб'юся.
Быць бы птушкай, не наадварот...

Я баюся ўсім прызнавацца,
хоць у пекла пакіньце мяне:
між людзёў на зямлі заставацца
Быццам жыць назаўжды ў труне.


#верш
#Настасся_Хадзько

Гарэлі свечкі на стале,
І чуўся шэпт мне ў цішыне.
Паклікаў ён мяне праз сон,
Прачнуўся — і ўдарыў гром.

Перада мной стаіць кабета,
Яна як фенікс для паэта.
У акне маланка праз гады
Бліснула — раптам я сівы.

Гарэлі свечкі на стале,
Заснуў і я тады ў цяпле.
Агонь затушыла кабета.
І з ёю цяпер я навечна.


#малюнак
#ТоЯ

" Элементарна, Ватсан! "😃


#ТоЯ

Вязаны кот-Аластар зычыць вам добрага настрою і шалёных выходных👹🎉


#Шрэбра_Іслачы

Яно
І праз асфльт
І праз шчыліну ў цэгле
Яно праб'ецца
Без мэты.
Яно проста не можа інакш!

§

Жыццё абсурдна.
Выпадковасць — яе зброя.


#рэк

Канал для аматараў думкі, культуры, утульных здымкаў і пазнавальных фактаў. Канал для бездараў, дзе два аўтары працуюць на карысць вашай асветы.

https://t.me/jabacyuboha


#Настасся_Хадзько

https://t.me/bagnj

Дзе квітнее майскі бэз,
Дзе ў тэатры шмат п'ес.
Сонца ззяе промнямі так,
Што піша карціну мастак.

Усмешка твая — гэта мёд,
Топіць яна ў сэрцы лёд.
Пройдзеш па хвалях палёў —
І зерне крапчэй у каласоў.

Людзі на балоце, азёрах,
Жывёліны па сваіх норах.
На вечнай зямлі бацькоў
Кожны сябе ўжо знайшоў.


#Расьціслаў
#верш

https://t.me/inyja ; https://vk.com/club223686275

Начной знаёмай

Ці то вясна, ці то адліга зноў,
У сэрцы тухне выпадковае каханьне,
І тае ў памяці адзінае спатканьне —
Ці то вясна, ці то адліга зноў...
У шэрым небе не разгледзіш аблакоў,
Здаецца, ў паветры цяпло лунае,
І штосьці зноў душу маю кранае —
Ці то вясна, ці то адліга зноў...

17 сакавіка 2024


#Настасся_Хадзько
#верш


Туман. У ім мае пакуты.
Я еду. Еду і лічу мінуты.
І змрок, і холад, сцюжа.
А на каленях адна ружа.

Пустэча, а пасля дрэвы.
Галінамі залезлі ў нервы.
На могілках — маё сэрца.
І займае яно два месца.


#верш
#Nichto_Absalutna

Рэжым чаканьня

Патанулыя ў моры фарбы разеткі,
Зераць у душу, быццам з карціны Мунка.
Мэталёвая лаўка век будзе гэткай
Унутры пустацелай, звонку грознай ды мулкай.

А шурпатыя сьцены абдымацьмуць пах ёду,
І крыху безвыходнасьці, кашлю ды сноў,
І размовы пра лёс жыхароў той хрушчоўкі,
Што завісла насупраць у мігатні ліхтароў.

Непраломнае неба занямелае пліткі,
Заглядаецца ў бітае люстра падлог.
Я б хацеў дзесьці зьнікнуць, я б хацеў рашчыніцца,
Ды чакаем патроху: я, разетка ды столь.


#верш
#TL

(ні) Паўночнае ззянне.

May 16, 2023
Відзы.

Размазаны па небасхіле кісель няўклюдна,

Павольна кроплямі буйнымі ў закат сцякае.

Сунічныя зярняткі зорак мейсцы адзначаюць,

Трымцяць ад сіверу і страху вышыні.

У госці ўпотай, без наказу завітала, ў час калі бязлюдна,

Вясёлка поўначы цяплом халодных колераў вітае.

Паміж аблок, ім нізнаёмых, агньчыкі разрадаў пралятаюць,

Ссабой, на крылах ночы, прынесшы гук маўклівай цішыні.

Парканам цеплых промняў, выпаўзае блёклы свет марудна,

З усьмешкай ваўкалака рэшткі цемры праглынае.

Прарэзлівыя птушак галасы пачатак цыкла адчыняюць,

Зорка дня усплывае, даслаўшы ў падарунак безліч цеплыні.

TL


#верш
#Хросная

Падары мне не-час
Падары не-зіму
Каб агеньчык не згас
Невядома чаму

Падары мне не-век
Падары не-гады
Падары мне не-снег -
І пайшлі - не-туды

Падары мне не-цень
Падары не-спакой
Каб затлумлены дзень
Я закрыла сабой


#Savavožyk

https://t.me/picturesofowls


Любоў калісьці хавалася на дне майго кубка кавы
з аўтазапраўкі недзе на паўдарозе з Ашмянаў
яна падпявала кожнаму паўстаньню старой Варшавы
вучыла прадбачваць росстані
прасіла прабачыць заганы

яна расла у паветры з пахам бензіну і бэзу 
ў соку скрадзеных вішняў - скарбу зьнядбанага саду
у перавязках стужак што не пасьпелі абрэзаць
казала, што калі верыць, мы ўстанем, але ня сядзем

зь месцаў расстрэлаў, з прамзоны любоў прасілася ў вырай
нашэптвала што шчасьлівымі могуць быць нават заганныя
пад намалёваным небам любоў адрошчвала крылы
каб аднаго дня ўвесну перарасьці ў каханьне.


#верш
#шамаценьне


Дні

Бываюць дні, калі цяжка быць,
Калі сонца ня сьвеціць і ліхтар не гарыць,
Калі месяц схаваны, запалкі няма,
Калі кліч твой глухі, калі цемрадзь адна —
Трэба жыць.
Барацьба
Не сканчаецца й там,
Дзе навокал сьвятло.
Барацьба прасякае жывое нутро,
Кожны ўдых — падтрыхтоўка,
Кожны выдых — удар,
Кожны шнар — занатоўка,
Чый лунае штандар.
Можа, ніхто твой ня ведае боль,
Не разумее, ня чуе — няхай.
Ты над сабой маеш поўны кантроль.
Удыхай, выдыхай. Удыхай, выдыхай!
Не прасі прабачэньня за час на сябе.
Не прасі прабачэньня за страты свае.
Кожны дзень — то ня кара,
Кожны дзень — гэта шлях
Да чаканае мары,
Не канец, а працяг.
Абяцай,
Што ня здасься, ня бачачы бераг,
Абяцай,
Што ня здасься, упаўшы са сцэны,
Абяцай,
Што ня здасься, як веку спакон.
Сабе абяцай.
Сваё слова — закон.


#Былы_Сын_Былой_Краіны
#верш

Ціўтар - @byly_byloj
https://www.lulu.com/shop/formersonoffc-and-dall-e-%D0%B0%D0%B4-openai/%D1%80%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%B0%D0%B5-%D1%81%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D0%B0/paperback/product-p2n6rj.html?page=1&pageSize=4
5. Закрыты рот, абсмеяны ганебна,
вось толькі трубы бы ў галаве гудуць:
калі нікому твае думкі не патрэбныя,
то словы неяк самі і ня йдуць.

Даўно і рукі не кранаюцца ўжо срэбра
асадак, што раней траплялі ў грудзь:
калі радкі твае нікому не патрэбныя,
то літары бы самі і ня йдуць...


#Настасся_Хадзько
#верш

Была ты ў траўні навальніцай,
І побач з тваёй спадніцай
Туман сцеліўся па зямлі.
І свет людскі з табой жывы.


#ADM #дзеньроднаймовы

Вітаем, шаноўныя падпісанты! Конкурс да дня роднай мовы скончыўся, і мы гатовыя абвясціць вынікі! ✨

Пераможцы ў намінацыі "Літаратура":
1.«З маіх грудзёў ірвецца кашаль». Ананімны ўдзельнік;
2. «Хай ня вельмі прыгожыя, мабыць, ды, напэўна, ня новыя словы» Былы сын былой краіны;
3. «Лёзна» Настасся Хадзько;
4. «Ураборас» Хросная.

Пераможцы ў намінацыі "Ня толькі слова":
1. Малюнак ад аўтара EriKurayami "Бясконцасць"
2. Фотамастацкая праца ад ананімнага аўтара.

Наконт умоў атрымання падарункаў з вамі звяжуцца праз бот.
Дзякуй кожнаму і кожнай за ўдзел! Спадзяемся, вы застанецеся з намі і надалей! ✨


#Гілеўска
#верш

інст: @gilleraaa
https://t.me/skarbonka_dumak

ці гэта сонца асляпляе, ці то сафіты ці то свет аперацыйнай

вясна на вуліцы і каты вылупляюцца з сваіх сумётаў. заўсёды было цікава: куды каты хаваюцца зімой? які шлях іх чакае гэтай бясконцай зімой і ці ведаюць яны, што вясна, калі і не хутка, але дакладна будзе
хочацца верыць, што яны ляцяць у вырай, а там, як кот з папугая кешы, "таіці, таіці"
альбо, было б файна, калі б яны сябравалі з журавамі ці яшчэ якімі вялікімі птушкамі і менавіта на іх спінах ляцелі.
такая сабе бусловая таксоўка

а таксісты бываюць толькі двух тыпаў, там сярэдняга не дано: альбо ёлупень апошні, альбо самы прыемны чалавек на зямлі, ад якога можна было б і дзяцей нарадзіць.
калі б я працавала таксістам, то хлусіла б, што я вандроўніца-псіхолаг. а можа і не хлусіла б.

хлусіць — зусім смяротная справа і смяротная ў два бакі: як з-за яе прысутнасці можна памерці, так і з-за яе адсутнасці.

а вось паміраць не хочацца

я яшчэ не цалавалася нават, што там пра астатняе казаць

насамрэч можна папрасіць кагосьці, каб ён смазаў вусны атрутай і я б памерла пасля свайго першага і апошняга пацалунку. пасля б мяне, нябожчыцу, шчэ некалькі разоў пацалавалі б у лоб, а ўсе б казалі, што гэта бог пацалаваў мяне ў вусны, таму ў мяне ўсё так добра складвалася.

альбо і не добра, а так, як я таго заслугоўваю.
але за такія, як мае, заслугі ўзнагарод дакладна не даюць. а яна ў мяне ўсё роўна ё — амаль шчаслівае жыццё.
альбо такое, якім я яго заслугоўваю.
думаю, што коткі заслугоўваюць уляцець у вырай, бо яны мілуны.
таксісты заслугоўваюць быць такімі, якімі ім хочацца і не падабацца мне.
а я заслугоўваю, каб вясна прыйшла. не ўсе людзі гэтага заслугоўваюць — прыйсці ў МАЮ вясну, некаторых хочацца пакінуць у зіме.

а зімы ў нас бясконцыя

але часам і зіму трэба заслужыць

трэба заслужыць заслугоўваць заслугі, каб далей заслугоўваць заслугі, якія пацягнуць іншыя заслугі

калісьці я заслужу шчасця


#верш
#Nichto_Absalutna

Янус*(∞+1)

Тысячатвары Бог стаміўся ў сьмерці, сьмерцях,
Гэта была ня стома, кшталту выгараньня,
Чаму гарэць, калі хрыбет пераламаны?
Нішто ўваччу ня новае, ці маюць вочы цела, целы?
Сьвет цэлы руйнуецца ды плача па-за шклом,
У расколінах нядбайных грукат ранку, голас у горле,
Нібы камень засеў, здаецца, нават МРТ ня выне з мозгу, мозгаў?
А Богу лёс свой піць усё ж залпам ці нагбом?
А голас
Няўлоўна неяк і няўтомна просіць: годзе, мае я, ну годзе,
У каторым годзе то было? Даўно зьлілося.
Забілі Бога - месца ўлады пуставаць ня можа, можа,
Досыць? Ідзі, спытай у субстанцыі, Сьпіноза,
Сьпі, мо’ за сотні год туляньня, знойдзеш чаму ўрэшце,
Тысячатвары Бог стаміўся ў сьмерці, сьмерцях.

20 last posts shown.